سلاح های هسته و جایگاه شرعی آن

*علامه سيد محمد على حسينى

در عصری که موسوم و معروف به پیشرفت تکنولوژی و یک مسابقه تسلیحاتی دیوانه‌وار است ، این سوال مطرح می‌شود که قوانین اسلامی در مورد سلاح‌های هسته‌ای که قابلیت تخریب عظیم در خود دارند، از چه جایگاهی برخوردار هستند. اسلام، دین رحمت و صلح است، و قوانین و اصولی را وضع کرده است که ارزش زندگی انسان را به حداکثر می رساند و مردم زمین را به آبادی زمین در راستای خیر و آرامش دعوت می کند. این موضع هشیارانه و محکم اسلام در آیات قرآن کریم و سنت رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم متجلی است که خواهان نفی خشونت و تخریب و نهی از هر چیزی هستند که منجر به نابودی انسان و محیط زیست می شود. احیاء و بازسازی: ارکان شریعت اسلام با تأکید بر ارزش زندگی، آیه « هر کس انسانی را از مرگ برهاند و زنده بدارد، گویی همه انسان ها را زنده داشته است » را به عنوان گواه قاطع بر فضیلت احیاء نفس آورده است. این مفهوم پایه محکم جایگاه شرعی اسلام را در برابر موضع مشروع آن در قبال سلاح های هسته ای با در نظر گرفتن تولید و استفاده از آن به عنوان تهدیدی آشکار برای این فضیلت بزرگ، ایجاد و مشخص می کند. شریعت اسلام خواستار آبادی و بازسازی زمین و بهره برداری از منابع آن به گونه ای است که در خدمت بشریت باشد و به نفع همگانی دست یابد، شکی نیست که سلاح هسته ای در نقطه مقابل این اصول قرار دارد.

اسلام دینی است که در صدد رسیدن به صلح جهانی است و به ایجاد پیوندهای انسانی بر مبنای آشنایی و هماهنگی و همزیستی مسالمت آمیز تشویق می کند، چنانکه خداوند متعال می فرماید: «اى مردم ما شما را از مرد و زنى آفريديم و شما را ملت ملت و قبيله قبيله گردانيديم تا با يكديگر شناسايى متقابل حاصل كنيد » .

در این زمینه، رد مشروع تسلیحات هسته ای به عنوان تأیید این اصول و به عنوان فراخوانی برای تفاهم و همکاری بین ملت ها به جای تسلیح و تهدید به نابودی قرار می گیرد.

جایگاه شرعی در مورد تسلیحات هسته ای به وضوح مبتنی بر رد ساخت، تولید و استفاده از سلاح هسته ای است، زیرا این امر را نوعی خودآزاری و تخریب دسته جمعی می داند که قانوناً آن را ممنوع کرده است. « هر کس انسانی را جز برای حق، [قصاص] یا بدون آنکه فسادی در زمین کرده باشد، بکشد، چنان است که همه انسان ها را کشته است» آیه شریفه ای است که در رد قاطعانه انواع کشتار جمعی و نابودی همگانی از جمله سلاح هسته ای نازل شده است.

از این رو استفاده از این سلاح انحراف از مبانی والای اسلام و نقض حقوق اولیه انسانی در زندگی و امنیت تلقی می شود.

نکته پایانی: می بایست ما در موضع اولیه شریعت اسلامی که سلاح های هسته ای را بر مبنای اينکه برخاسته از ارزش های احیا و بازسازی زمین و تلاش برای برقراری صلح و همزیستی مسالمت آمیز میان ملت هاست، رد می کند، تامل کنیم. دعوت اسلام که تاکید بر حفظ نفس دارد و می فرماید «ما بنی آدم را گرامی داشتیم» و « آبادی زمین هدف شرعی آن است» و «هرگز در زمین پس از آنکه کار آن نظم و صلاح یافت به فساد و تباهکاری برنخیزید» دعوتی است رو به سوی همه بشریت، تا از مسیرهای تباهی و ویران کننده اجتناب کنند و برای ساختن آینده ای سرشار از خیر و صلح برای همگان تلاش کنند. بیایید این اصول را چراغی قرار دهیم تا در هر تصمیم و اقدامی، به ویژه در مورد سلاح های هسته ای و سایر ابزارهای کشتار جمعی، ما را راهنمایی کنند.